Derin Okyanusun Tabanının Altında Hayat Bulundu
Hayat genellikle nadir ve kırılgan görünebilir ancak canlılar sarsılmaz bir şekilde Dünya’ya yerleşmişlerdir. Özellikle mikroorganizmalar, beklenmedik zamanlarda ve aşırı yerlerde, en sonuncusu deniz tabanının derinliklerinde, Dünya’nın alt kabuğunda bizlere göz kırpmaya devam ediyor.
Woods Hole Oşinografi Enstitüsü’nden (WHOI) mikrobiyolog Virginia Edgcomb, Eos’a verdiği demeçte, “Alt okyanus kabuğu, Dünya’daki hayat araştırmasının -mikrobiyal hayat- son sınırlarından biridir.” diyor. Çin’deki Tongji Üniversitesi’nden deniz jeoloğu Jiangtao Li ve meslektaşları Edgcomb, Hint Okyanusu’ndaki deniz altı bir sırt olan Atlantis Bank’tan delinmiş kaya örneklerini analiz etti.
Burada, bir fay hattı boyunca yükselen magma, üstündeki dünya katmanlarını yukarı doğru iterek, alt kabuğu yukarıdaki okyanusa maruz bırakarak, bilim adamlarının genellikle üst kabuk bazaltlarının altında kilitli bir jeolojik katmana daha kolay erişmelerini sağlar.
Okyanusun Altında Keşif: Hayat
Okyanus tabanının 750 metre (2.400 feet) altında, gabbro adı verilen kaba, soğutulmuş magmanın içinde yer alan araştırmacılar, bir şekilde bu sert karanlıkta varlığını sürdürmeyi başaran seyrek ama çeşitli mikroplar tespit ettiler.
Bu organizmalar arasında Chroococcidiopsis, aşırı koşullarda yaşama yetenekleri ile bilinen siyanobakteri türleri (ekstremofiller) ve enerjiyi metabolize edebildikleri birçok farklı yolla bilinen Pseudomonas bakterileri bulunur. WHOI’den biyokimyacı Paraskevi Mara, “Deniz tabanının altında bir varlık gösteren organizmalar -mikrobiyal yaşam- düşmanca bir ortamda yaşıyorlar.”
Bazı ekstremofiller ototroflardır, bitkiler gibi fotosentez güneş ışığı ile kendi yiyeceklerini üreten organizmalardır. Bunlar, Şili’deki sert kurak Atacama Çölü’nün 80 santimetre (30 inç) altında bulunan metanı metabolize eden mikropları veya karasal yüzeyin derinliklerinde hidrojen kullanan siyanobakterileri içerir. Beklenmedik bir şekilde, araştırmacılar, bu düşük kabuklu mikropların en azından bazılarının kendi kendine yeterli olmadığını keşfetti.
Edgecomb, “Bu değerli örnekleri olabildiğince yoğun bir şekilde keşfetmeye çalışmak için tamamen yeni yöntemler uyguladık.”
Enzim aktivitelerini, lipit biyobelirteçlerini ve gen ekspresyonlarını analiz etmek, araştırmacıların bazı mikropların besin için organik maddeyi parçalamaya bağlı olduğunu belirlemelerini sağladı. Muhtemelen amino asit parçaları ve yağ izleri gibi organik moleküllerin artıklarıyla besleniyorlar, okyanus kabuğundaki çatlaklar yoluyla su ile sızıyorlar.
Bazı mikroplar da hücrelerinde karbon depolama özelliğine sahipken, diğerleri poliamatik hidrokarbonlar adı verilen sert moleküllerden çıkarabilir. Li ve meslektaşlarına göre “Bu mikroorganizmalar mevcut organik bileşikleri verimli bir şekilde geri dönüştürüyor ve depoluyorlar.”
Bu jeolojik tabakanın başka bir yerinde benzer bir hayat olup olmadığına bakılacak çünkü Dünya’nın alt kabuğunun diğer bölgeleri aynı su taşıyan besin maddelerine böyle erişemiyor. Bununla birlikte bu derin yaşamın kanıtı Dünya’nın karbon döngüsünün kapsamını genişletmekte.
