Gökbilimciler, Gezegenleri Sıraya Dizen Disk Fotoğraflarını Çektiler
Gökbilimciler, yıldızların etrafında gezegenleri sıralayanların -disk- nadir görüntülerini yakaladılar.
Uluslararası bir gökbilimciler ekibi, yüzlerce ışık yılı uzaklıkta bulunan gezegen oluşturan disklerin iç kenarlarının on beş görüntüsünü yakaladı. Bir müzik kaydına benzer şekilde bu toz ve gaz diskleri genç yıldızların etrafında oluşur. Görüntüler gezegen sistemlerinin nasıl oluştuğuna yeni bir ışık tuttu.
Kendi gezegenimiz de dahil olmak üzere gezegen sistemlerinin nasıl şekillendiğini anlamak için kökenlerini incelemelisiniz. Gezegeni oluşturan veya protoplantary diskler çevreleyen yıldızla uyum içinde oluşur. Disklerdeki toz taneleri daha büyük bedenlere dönüşebilir ve bu da sonunda gezegenlerin oluşumuna yol açar. Dünya gibi kayalık gezegenlerin, diskin oluşturduğu yıldızdan beş astronomik birimden (Dünya-güneş mesafesinin beş katı) daha az olan protoplantary disklerin iç bölgelerinde oluştuğuna inanılmaktadır.
Bu yeni çalışmadan önce, en büyük tek ayna teleskopları ile bu disklerin birkaç fotoğrafı çekildi, ancak bunlar en ince ayrıntılarını yakalayamıyor. Belçika’daki KU Leuven’den baş yazar Jacques Kluska, “Bu resimlerde, kayalık gezegenlerin oluştuğu yıldıza yakın bölgeler sadece birkaç pikselle kaplıdır.” “Gezegen oluşumuna ihanet edebilecek kalıpları tanımlayabilmek ve disk özelliklerini karakterize edebilmek için bu ayrıntıları görselleştirmemiz gerekiyordu.” Bu tamamen farklı bir gözlem tekniği gerektiriyordu. Kluska, “Şimdi ilk defa bu görüntülerden 15 tanesine sahip olduğumuz için çok mutluyum.” Dedi.
Disk Görüntüsünü Yeniden Oluşturma
Kluska ve meslektaşları, kızılötesi interferometri adı verilen bir teknik kullanarak Şili’deki Avrupa Güney Gözlemevi’nde (ESO) görüntüler oluşturdular. ESO’nun PIONIER cihazını kullanarak, diskleri ayrıntılı olarak yakalamak için Çok Büyük Teleskop gözlemevinde dört teleskop tarafından toplanan ışığı birleştirdiler. Bununla birlikte, bu teknik gözlemlenen kaynağın bir görüntüsünü vermez. Disklerin detaylarının matematiksel bir yeniden yapılandırma tekniği ile kurtarılması gerekiyordu. Bu teknik, bir kara deliğin ilk görüntüsünün nasıl yakalandığına benzer. Kluska, “Yıldızların ışığını, disklerde görebildiğimiz ayrıntı seviyesini engellediğinden kaldırmak zorunda kaldık,” diye açıklıyor.
PIONIER enstrümanı ile baş araştırmacı olarak görev yapan Université Grenoble-Alpes’den Jean-Philippe Berger “Dünya veya Jüpiter gibi kayalık gezegenlerin yörüngeleri ölçeğindeki ayrıntıları ayırt etmek (görüntülerde gördüğünüz gibi) – Dünya-güneş mesafesinin bir kısmı – Ay’da bir insanı görebilmeye veya 10 km uzaklıktaki bir saçın ayırt edilmesi, “diyor. “Kızılötesi interferometri, astronomik nesnelerin en küçük ayrıntılarını ortaya çıkarmak için rutin olarak kullanılıyor. Bu tekniği ileri matematikle birleştirmek, nihayet bu gözlemlerin sonuçlarını görüntülere dönüştürmemize olanak sağlıyor.”
Bazı Usulsüzlükler
Bazı bulgular hemen görüntülerden öne çıkıyor. “Yukarıdaki görüntülerde olduğu gibi bazı noktaların daha parlak veya daha az parlak olduğunu görebilirsiniz. Bu, gezegen oluşumuna yol açabilecek süreçlere işaret ediyor. “
Ekip, bu düzensizliklerin arkasında neler olabileceğini belirlemek için ek araştırmalar yapacak. Kluska ayrıca, daha fazla ayrıntı almak ve yıldıza yakın olan diskler içindeki bölgelerde doğrudan gezegen oluşumuna tanık olmak için yeni gözlemler yapacak. Buna ek olarak, Kluska, toz disk ile çevrili diğer eski tür yıldızların etrafında 11 diski incelemeye başlayan bir ekibe yön veriyor. Çünkü bunların gezegenleri de filizleyebileceği düşünülüyor.
